Autor BRIEF Opublikowano 11 03 2016. 64 035. “Ta reklama jest zrobiona dla pieniędzy”, „Majewskich posadzili”, „Przyjaciół się nie wyrzuca”…. Prezentujemy najlepsze polskie kampanie społeczne, które zostały nagrodzone lub wyróżnione w ostatnich dwóch edycjach Konkursu Kampania Społeczna Roku.
wywiad1. «rozmowa dziennikarza z kimś, zwykle ze znaną osobą, w której odpowiada ona na zadawane pytania; też: ta rozmowa opublikowana w radiu, telewizji lub w prasie» 2. «metoda zbierania określonych informacji i badania opinii publicznej, polegająca na przeprowadzaniu odpowiednio ukierunkowanych i planowych rozmów» 3. «rozmowa lekarza z chorym mająca na celu zebranie informacji o jego problemach zdrowotnych i warunkach środowiskowych» 4. «instytucja mająca na celu zbieranie tajnych informacji dotyczących obcych państw; też: ludzie pracujący w tej instytucji» 5. «działalność mająca na celu przekazywanie tajnych informacji»

Interpretacja snu o rozmowie ze sławną osobą dla samotnej kobiety przepowiada pozytywne rzeczy i świetlaną przyszłość dla marzyciela. Kiedy samotna kobieta widzi we śnie, że rozmawia ze znaną osobą, oznacza to, że wkrótce otrzyma związane z nią radosne wieści, takie jak małżeństwo z wybitną i ukochaną osobą.

-Witam Pana Adama Małysza. -Dzień dobry. -Czy mógłbym, zadac panu kilka pytań? -Ależ oczywiście proszę. -No więc Panie Adamie,przeżył Pan wiele wspaniałych chwil skacząc na nartach. Więc dlaczego Pan chce teraz zrezygnowac z tego i odejśc? -Wiem, może zawiodę tym swoich fanów, ale skakałem 17 lat, i teraz już nie jestem taki dobry jak kiedyś. -,,Nie jestem dobry".! Co też Pan opowiada, przecież nie dawno stawał pan kilka razy na podium i wygrywał I,II czy III miejsca. -Tak wiem ,al emiałem po prostu już swoje lata i trzeba wkońcu zakończyc swoją karierę. -Mówił Pan, że gdy przejdzie na emeryturę to będzie mógł przestac dbac o dietę? -Tak, bo wie pan my sportowcy mamy różne diety. -Mam nadzieje że podejmuje pan dobrą decyzję Panie Adamie.!? -Tak, przemyslałem to już. -Więc nie pozostaje mi nic innego, niż życzyc panu powodzenia. -A dziękuję. -Ja również dziękuję, że mogłem z panem przeprowadzic ten wywiad. No nic to Dowidzenia i powodzenia. -Dowidzenia PS Nie wiem czy bd dobrze, ale się starałam
Automatyczna izba rozliczeniowa (ACH) Elektroniczny system bankowy, który przetwarza w pakietach duże ilości transakcji, zarówno uznań jak i obciążeń. Do kredytowych poleceń przelewu w ramach automatycznej izby rozliczeniowej zaliczają się przelewy z wypłatami wynagrodzeń oraz płatnościami dla wykonawców i dostawców.
– Jeszcze raz ten kretyn przylezie na calla i wszystkim wszystko naobiecuję, to albo go zabiję, albo się zwolnię. Serio! Mam już dość. Przez niego ja z zespołem przez cały tydzień się zajeżdżam, żeby spełnić jego obietnice. Ludzie mi zgłaszają, że nie mogą nawet obiadu normalnie zjeść, bo jest tyle roboty. – Rafał aż trząsł się ze złości, gdy opowiadał Ani o sytuacji z szefem. – Słuchaj, Rafał, wszyscy wiemy jaki on jest, ale czy próbowałeś to jemu powiedzieć? – zapytała Ania. – Nie… – powiedział Rafał i opuścił wstydliwie głowę – Bo to nie ma sensu, bo on i tak nie posłucha! A poza tym jest moim szefem. Najczęściej informacje zwrotną na temat danej osoby dostają wszyscy oprócz głównego zainteresowanego. Tak samo jak w przypadku szefa Rafała, który może nie zdawać sobie sprawy jakie skutki biznesowe mają jego decyzje, bo nikt mu nigdy nie powiedział. Spójrz jaka to patologiczna sytuacja – „wszyscy wiedzą jaki on jest”, ale nikt nie zwrócił mu uwagi na jego postępowanie, więc z jego perspektywy wszystko wygląda dobrze. Dlaczego nie dajemy informacji zwrotnej (feedbacku)? Powodów jest mnóstwo i są mocno zależne od charakteru osoby, która ma udzielić informacji zwrotnej: Nie chcemy popsuć relacji z drugą osobą: obawiamy się , że nas zaatakuje, przestanie lubić, będzie zachowywała się sztucznie, obrazi się, będzie nas obgadywać, albo będzie rozsiewała plotki na nasz się konsekwencji ekonomicznych w pracy: zablokowania możliwości awansu, odsunięcie od ciekawych projektów, niższej podwyżki lub jej brak, czy nawet zwolnienia. Myślisz, że to przesada? Byłem bezpośrednim lub pośrednim świadkiem ziszczenia się większości obaw – nawet samego zwolnienia. Kiedy dawać informację zwrotną (feedback)? Jak najszybciej. Tylko pamiętaj o tym, żeby: Jeżeli zdajesz sobie sprawę z tego, że jesteś mocno emocjonalną osobą i możesz wybuchnąć w trakcie takiej rozmowy – daj sobie ochłonąć. Przeprowadź tę rozmowę, gdy emocje jesteś osobą, która odwleka sytuacje, w których musisz się z kimś konfrontować, to zmuś się do tego, np. napisz do takiej osoby smsa „Słuchaj, chciałbym z Tobą porozmawiać, o jednej sprawie z naszego dzisiejszego spotkania. Daj znać jak będziesz miał chwilę.”, żebyś nie mógł się wyślizgnąć, gdy przyjdzie do spotkania. Jak dawać informację zwrotną (feedback)? Im bardziej osobiście, tym lepiej. Polecana kolejność jest następująca: Spotkanie twarzą w twarzWideo-konferencjaRozmowa telefoniczna Komunikatorów tekstowych (typu Teams, Messenger, Slack, SMS itd) nie używaj do dawania informacji zwrotnej. To zazwyczaj źle się kończy. Chyba, że jest to Wasza jedyna droga komunikacji. Jak dawać negatywną informację zwrotną? Informacja zwrotna w modelu FUKO Mamy 2 warianty informacji zwrotnej tzw. modelu FUKO (skrót od Fakty, Uczucia, Konsewkencje, Oczekiwania). Możesz wykorzystać je zależnie od sytuacji i rodzaju relacji, która łączy Cię z rozmówcą: Informacja zwrotna w relacji biznesowej Przypadki bardziej formalne. Kiedy nie pracujecie ze sobą długo i/lub nie macie jakiejś specjalnej relacji. Elementy składowePrzykładFAKTY Co miało miejsce? Konkretnie i z przykładamiSłuchaj, podczas ostatnich spotkań z klientem sam z siebie oferowałeś, że zrobimy coś ekstra za darmo (…)OCENA* Jak to wygląda dla Ciebie?(…) to nie jest rozsądne rozwiązanie, (…)SKUTKI* Czym to grozi i na co wpływa?(…) bo kosztuje firmę realne pieniądze i czas, a dodatkowo sprawia, że klient przestaje nas szanować, (…)OCZEKIWANIA Czego konkretnie chcesz w związku z tym?(…) proszę, aby to się więcej nie powtórzyło, zgoda? *W powyższym modelu czasem warto odpuścić punkt Ocena (jak to wygląda dla Ciebie?), ponieważ może być odebrana jako atak przez osobę, której udzielamy informacji zwrotnej. Nie zawsze potrzebny będzie również punkt Skutki (Czym to grozi i na co wpływa?), ponieważ mogą być to oczywiste aspekty. Kluczowe są dwa elementy: Fakty, Oczekiwania. Bardzo dobrą praktyką jest pytanie w Oczekiwaniach o zgodę, żeby mieć pewność, że druga strona zrozumiała i przyjmuje to, co powiedzieliśmy. Informacja zwrotna w bliskiej relacji Dobre dla życia osobistego oraz kiedy masz zbudowaną ze współpracownikiem relację. Lubicie się i szanujecie. Elementy składowe PrzykładFAKTY Co miało miejsce? Konkretnie i z przykładamiMarek, podczas wczorajszego statusu trzy razy przerywałeś mi w ważnej chwili. (…)UCZUCIA Jak się z tym poczułeś/aś?(…) Wiem, że nie masz nic złego na myśli, ale obawiam się co o tym sądzi dyrektor (…)POTRZEBY Jakie Twoje potrzeby zostały naruszone?(…) wchodząc na takie spotkanie muszę czuć, że zespół jest za mną (…)OCZEKIWANIA Czego konkrtenie chcesz w związku z tym?(…) dlatego proszę omawiaj ze mną swoje uwagi po spotkaniu. Czy możemy się tak umówić? *W powyższym modelu nie zawsze potrzebny będzie punkt Potrzeby (Jakie Twoje potrzeby zostały naruszone?), bo może po prostu nie ma sensu dzielić się takimi szczegółami lub relacja nie jest tak bliska. Tak samo jak w pierwszym wariancie kluczowe są dwa elementy: Fakty, Oczekiwania oraz pytanie o zgodę przy oczekiwaniach. Jak formułować oczekiwania? Krytyczne jest to, aby krytykować konkretne zachowania, a w ramach oczekiwań chcieć ich zmiany. Zachowań, a nie tego „jaki ktoś jest”. Zmusza nas to do rezygnacji z ogólników i jednoznacznego wskazania sytuacji, na których uniknięciu nam zależy, co z kolei wydatnie zwiększa szanse na to, że druga strona zrozumie, o co dokładnie nam chodzi. Unikamy też dzięku temu szeregu mechanizmów psychologicznych (można by napisać o nich całą książkę), które blokują przyjęcie przez odbiorcę tego komunikatu i wiarę, że zmiana w ogóle jest możliwa. Wyobraź sobie, że ktoś od zawsze jest osobą dość emocjonalną i słyszy na ten temat feedback. Co sobie pomyśli? Możliwe, że „cóż – tak już tak mam, tyle razy próbowałem to zmienić i nic, chyba się tu nie nadaje”. Jeśli jednak usłyszy, że w kryzysowych sytuacjach powinien powstrzymać się od pisania oskarżycielskich wiadomości mailowych, a zamiast tego brać trzy głębokie wdechy i dzwonić – jest DUŻO większa szansa, że ta konkretna zmiana na lepsze zostanie wdrożona. Czyli: NIE: „oczekuję, że będziesz zachowywał się profesjonalnie”, TAK: „oczekuję, że ani razu nie spóźnisz się już na konferencję z klientem”.NIE: „oczekuję, że będziesz bardziej uważna”, TAK: „Proszę sprawdzaj dokumenty zewnętrzne dwa razy przed wysłaniem. Zawsze.” A nawet kiedy już mówimy o zachowaniach – starajmy się jeszcze być tak konkretni, jak tylko można: NIE: „Oczekuję więcej inicjatywy”, TAK: „Oczekuję, że kiedy wystąpią sytuacje takie jak – poświęcisz przynajmniej pół godziny na próbę ich rozwiązania, a potem dopiero przyjdziesz do mnie o pomoc. Pamiętaj, że jak przyjdziesz, to zapytam cię czego próbowałeś w czasie tych 30 minut”.NIE: „Oczekuję lepszej komunikacji między waszymi działami”, TAK: „Oczekuję, że zorganizujecie dodatkowe cotygodniowe spotkanie, gdzie na bieżąco wyjaśnicie wszytskie wątpliwości tak, aby nasze comiesięczne spotkanie nie było poświęcane na wyjaśnianie wszytskich sporów między wami.” Jak widzisz skutkiem ubocznym jest to, że przed taką wypowiedzią musisz poważnie zastanowić się czego TAK NAPRAWDĘ oczekujesz. I bardzo dobrze – bo właśnie dojrzałej i przemyślanej komunikacji oczekują ludzie od swoich liderów. Informacja zwrotna – przykłady. Czyli jak robić to dobrze? 1. INFORMACJA ZWROTNA – PRACOWNIK, KTÓRY SIĘ SPÓŹNIA NA BIZNESOWE SPOTKANIA Opis sytuacji: Pracownik z Twojego zespołu systematycznie spóźnia się na spotkania zespołowe i często testuje Twoje granice. Za każdym razem przeprasza, a Wy musicie na niego czekać. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Dominik, słuchaj, przez ostatnie kilka wtorkowych spotkań zespołowych przychodziłeś spóźniony kilka minut,Ocena: to wygląda jakbyś nie szanował czasu ludzi z zespołu i Wszyscy musimy czekać, bo nie chcemy zaczynać, gdy nie jesteśmy w komplecie, żeby się nie powtarzać. No i przez to tracimy czas 7 Oczekuję, że będziesz na nasze spotkania przychodził na czas. Zgoda? 2. INFORMACJA ZWROTNA – BLISKA OSOBA, Z KTÓRĄ SIĘ NIE ZGADZASZ Opis sytuacji: Twoja ciocia, z którą żyjesz bardzo blisko nie wierzy w działanie szczepionek. Niedawno urodziło Ci się dziecko i od tamtej pory każde spotkanie zawiera serię niewygodnych pytań o szczepienia i przekonywania, żebyś swojego dziecka nie szczepiła. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Odkąd urodziła się Pola, to przy każdym naszym spotkaniu nakłaniasz mnie do tego, żebym jej nie szczepiła i zadajesz mi dużo pytań typu „czy chcesz mieć dziecko z autyzmem?”.Uczucia: Na takie pytanie nie da się odpowiedzieć inaczej niż przecząco, więc powodujesz, że narasta we mnie konflikt i zarzucam sobie, że nie jestem dobrą matką. Czuję się przez to Nie chcę tracić relacji z Tobą, ale potrzebuję móc podejmować swoje decyzje Potrzebuję od Ciebie wsparcia, jako od członka rodziny, a nie ciągłych pytań, które sprawiają, że czuję się gorzej. Czy możemy się tak umówić? 3. INFORMACJA ZWROTNA – JAK DAWAĆ JĄ CHARYZMATYCZNEJ I PEWNEJ SIEBIE OSOBIE? Opis sytuacji: Z wizytą do Twojego biura przyjechał bardzo ważny klient. Znacie się już kilka miesięcy i wiesz, że ciężko mu odmówić – jest charyzmatyczny i bardzo pewny siebie. Właśnie zakomunikował na spotkaniu, że będzie chciał wprowadzić zmiany, które sprawią, że Twój zespół będzie miał więcej pracy. Jesteś managerem i chcesz przekazać na indywidaulnym spotkaniu klientowi, że nie jest to najlepszy pomysł, bo może to wpłynąć na koszty. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Jacob, na spotkaniu opowiedziałeś o tym, że zamierzać wprowadzić zmianę w procesie. Docelowo Wasi sprzedawcy mieliby akceptować każde wysyłane przez nas zamówienie mailowo. Do tej pory nie mieliśmy tego (w tym przypadku ze względu na silny charakter biznesowy nie trzeba o tym wspominać)Skutki: Jeżeli wprowadzimy ten dodatkowy krok, to praca mojego zespołu zwiększy się o minimum 50% ponieważ każde zamówienie będzie musiało mieć podwójne zatwierdzenie. Moi ludzie będą musieli więcej pracować. Tym samym może to wpłynąć na koszty, jakie Wy jako nasz klient ponosicie, czyli będziecie więcej Chciałbym, żebyśmy wspólnie spojrzeli na tę zmianę jeszcze raz. Zarówno z Waszej, jak i naszej strony i zastanowili się, czy nie możemy znaleźć innego rozwiązania. Co Ty na to? 4. INFORMACJA ZWROTNA – „ZE MNĄ SIĘ NIE NAPIJESZ?” Opis sytuacji: Jesteś na imprezie urodzinowej, na której mąż siostry Twojej żony (:)) zawsze namawia Cię do picia alkoholu, mimo, że od ponad roku nie pijesz. Nie jest to podyktowane przypadłościami zdrowotnymi, to po prostu Twoja decyzja. Niestety przy każdej okazji ciągle słyszysz „Ze mną się nie napijesz?”. Przy obecnym spotkaniu postanawiasz powiedzieć szwagrowi, żeby dał spokój, póki jest trzeźwy. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Marcin, przy każdym rodzinnym spotkaniu namawiasz mnie do picia alkoholu mimo, że zdajesz sobie sprawę z tego, że ja nie piję, bo wielokrotnie Ci o tym Wk***wia mnie to, bo czuję jakbyś miał w dupie mnie i moje (w męskim świecie nie ma miejsca na mówienie o naruszonych potrzebach 😉 )Oczekiwania: Dlatego chcę, żebyśmy raz na zawsze wyjaśnili sobie tę sprawę i żebyś już więcej nie namawiał mnie do picia. Ani dzisiaj, ani przy kolejnych spotkaniach. Czy to jest dla Ciebie jasne? 5. INFORMACJA ZWROTNA – HOMOSEKSUALISTA W ZESPOLE Opis sytuacji: Jesteś team leaderem, a w Twoim zespole są sami faceci. Wiesz, że jedna z osób jest homoseksualna, ale prosiła, byś zachował to dla siebie. Przed wejściem do sali na spotkanie Twoi podwładni żartobliwie wyzywali się od „pedałów”. Postanawiasz to ukrócić od razu, żeby uniknąć w przyszłości problemów. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Przed wejściem do sali słyszałem, że zwracacie się do siebie określeniem „pedał”.Ocena: (nie musi wystąpić, ponieważ osoby wiedzą, że nie jest to akceptowalne)Skutki: (ludzie zdają sobie z tego, że to określenie obraźliwe, więc nie trzeba mówić o skutkach. Jeżeli wcześniej pozwalałeś na takie żarty to musisz podać przyczynę zmiany Twojego zachowania)Oczekiwania: W naszym zespole nie ma miejsca na takie odzywki, nawet w żartach. Oczekuję od Was, że będziecie się komunikować bez jakichkolwiek wyzwisk. Jasne? Upewnij się, że każda z osób pokiwała głową lub odpowiedziała, że jasne. 6. INFORMACJA ZWROTNA – WRAŻLIWA OSOBA Opis sytuacji: Dorota jest bardzo doświadczonym pracownikiem oraz bardzo wrażliwą osobą, znaną z tego, że gdy ktoś zwróci jej uwagę, to nie odzywa się do niego przez kilka dni. Doszło do tego, że nawet, gdy Dorota popełnia drobne błędy nikt jej o tym nie mówi, bo nie chce karnych dni ciszy. Ludzie zaczęli zgłaszać takie rzeczy Tobie, jako przełożonemu, bo sami nie chcą kierować ich do Doroty. Postanawiasz zaadresować wrażliwość i obrażanie się do Doroty. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Pamiętaj, by zacząć od luźnego wstępu. Jeżeli zaczniesz od razu od poważnej rozmowy, rozmówca może się szybko zamknąć w sobie. Dorota, jesteś bardzo dobrą specjalistką i przez całą naszą współpracę widziałem jak przykładasz się do swojej pracy – robisz notatki ze wszystkiego, zawsze wszystko schludnie porządkujesz i nie umyka Ci żaden email. Twoje zaangażowanie jest dla mnie też informacją, że chcesz wykonywać swoją pracę lepiej i lepiej. Zgadza się? (taki wstęp ma być przygotowaniem dla takiej osoby pod samą informacje zwrotną. Gdy potwierdzi możemy przejść dalej)Fakty: Ostatnio zaobserwowałem, że gdy Paweł zwrócił Ci uwagę, że wysłałaś złe cenniki do klienta, to przestałaś się do niego odzywać – nie odpowiadałaś na jego przywitanie, pożegnanie, czy gdy o coś pytał cały zespół, a Ty znałaś (można odpuścić swoją ocenę, bo dla osób wysoko wrażliwych i tak będzie to obciążające)Skutki: Przez to, że Ty przestajesz się do niego odzywać siada atmosfera w naszym zespole, no i może to doprowadzić do sytuacji, że Paweł już nie zwróci Ci uwagi na błąd. Dla niego to też wcale nie jest łatwa Bardzo Cię cenię i chcę żebyś lepiej radziła sobie w takich sytuacjach. Dlatego oczekuję, żebyś na początek nie przestawała się odzywać do kogoś, kto zwróci ci uwagę. Zobaczysz, że tak szybciej rozładuje się atmosferę. Możemy to wypróbować? W takiej sytuacji należy wejść w rolę osoby wspierającej. 7. INFORMACJA ZWROTNA – MARUDA Opis sytuacji: Jesteś przełożoną, a najlepsza z Twoich specjalistek jest toksyczną marudą. Cały czas mówi, że wszystko jest źle, jest nieprofesjonalne i jakość jest niska. Otrzymujesz też informacje od innych osób, że jej jad sączy się na innych pracowników w trakcie rozmów na komunikatorach, przerw na kawkę, czy papierosie. Postanawiasz napomnieć ją w trakcie indywidualnego spotkania. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Marlena, chciałam zwrócić Twoją uwagę na to, że w trakcie spotkań, czy calli bardzo często wyrażasz się negatywnie o jakości pracy innych, choć nie wskazujesz konkretnie kogo (tu najlepiej wykorzystać cytat danej osoby np. „Wprowadzenie takiego narzędzia to jest totalny brak profesjonalizmu i ja nie wiem jak można z czymś takim pracować”). Często mówisz również o tym, że wszystko wokół jest złe, przykładowo mówisz, że „nasz management to jest jakieś pożal-się-boże”.Ocena: Osobiście odbieram to jako zachowania, które nie są biznesowo akceptowalne i nie są Przez tego rodzaju wypowiedzi wpływasz negatywnie na motywację całego zespołu, a dodatkowo inni mogą się bać, że będziesz mówić o nich tak samo, gdy nie będzie ich akurat w Masz duże doświadczenie i dostrzegasz braki w procesach, więc jeżeli zwracasz uwagę na coś, co nie działa, to oczekuję, że będziesz wskazywać możliwe usprawnienia. Nie będę tolerowała marudzenia dla marudzenia. Czy mogę na to liczyć z Twojej strony? Przygotuj się, że ta rozmowa może potrwać dłużej i że będziesz musiała powtarzać wielokrotnie swoje komunikaty metodą zdartej płyty. 8. INFORMACJA ZWROTNA – OSOBA NA WYŻSZY STANOWISKU Opis sytuacji: Agata jest dwa oczka nad Tobą w organizacji. Gdy przyszedłeś do firmy i zapytałeś na kogo uważać, Twoi koledzy i koleżanki bez wahania mówili „Na Agatę i to bardzo”. Za jej czasów zostało zwolnionych kilku liderów w niewyjaśnionych okolicznościach. Na ostatnim spotkaniu z wszystkimi managerami ogłosiła wiele beznadziejnych pomysłów – jeden z nich obejmuje przywrócenie narzędzia do administracji projektami, z którego zrezygnowaliście lata temu przez jego toporność. To trochę dziwne, bo na spotkaniu wszyscy mówią, że to świetny pomysł, a sam słyszałeś wiwaty, gdy zrezygnowano z tego narzędzia. Postanawiasz dać indywidualną informacje zwrotną Agacie, bo sama o to prosiła na spotkaniu. WAŻNE! Zastanów się poważnie, czy taka informacja nie sprawi, że stracisz pracę albo będziesz miał problemy. Słyszałeś opowieści o bezwzględności Agaty i o tym, że ludzie, którzy jej podpadli – znikali albo nie mieli łatwego życia w firmie. Pomyśl, czy ten problem jest na tyle istotny, że jest wart ryzykowania Twoim stanowiskiem i przyszłością w firmie. Nie zawsze warto robić z siebie bohatera. Czasami chcielibyśmy naszym feedbackiem kogoś zmienić i wychować. A to często naiwne i nierealne. W tym przypadku szansa na „wychowanie” szefowej są bliskie zeru. Za to szanse, że pogorszysz swoją sytuację – bliskie 100%. Dlatego szczególnie w takich trudnych przypadkach warto zadawać sobie nasze ulubione pytanie „po co?”. 9. INFORMACJA ZWROTNA – „JA W TEJ FIRMIE PRACUJĘ OD 20 LAT, WIĘC WIEM LEPIEJ” Opis sytuacji: Przejęliście biznes od biura w Niemczech, bo w Polsce obsługa jest znacznie tańsza. W Niemczech nadal pracują eksperci, którzy powinni udzielać Ci wsparcia merytorycznego, ale cały czas doświadczasz oporu. Ciągle słyszysz argument, że te osoby są w firmie od 30 lat i wiedzą lepiej jak coś robić. W mailach piszą zupełnie co innego niż mówią na spotkaniach. Często robią klasyczną gówno-burzę z drobnych błędów Twoich ludzi. Ustalasz telefoniczne spotkanie z niemiecką managerką na podobnym stanowisku do Twojego, by zaadresować swoje obawy. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Emma, zauważyłem, że gdy tylko mój zespół popełnia błąd, nawet taki, który nie jest bardzo poważny (zły kolor czcionki w jednej części dokumentu), to sprawa ląduje na biurku Twojego oraz mojego przełożonego z pominięciem Osobiście odczuwam to jako brak zaufania i podważanie moich kompetencji jako Przez to obniża się zaufanie mojego szefa do mnie, bo myśli, że ja nie jestem w stanie zająć się swoim biznesem, a mój zespół może odnosić wrażenie, że na nic nie mam Proszę cię aby wszelkie znalezione błędy były najpierw adresowane do mnie mailowo i żeby nasi przełożeni nie byli o tym informowani przede mną. Czy możemy się tak umówić? 10. INFORMACJA ZWROTNA – OSOBA, KTÓRA CIĄGLE ŻARTUJE Opis sytuacji: Na studiach podyplomowych jesteś w grupie z losowymi osobami. Jedną z nich jest Grzegorz, który jest śmieszkiem i wszystko obraca w żart. Gdy pracujecie w grupie to często przez jego żarty i anegdoty marnujecie dużo czasu. Próbowałeś już to podnieść w trakcie dyskusji w grupie, ale usłyszałeś „Weeeeź, Jezu. Nie wiedziałem, że jesteś taki delikatny i zasadniczy”. Postanawiasz się zdzwonić z Grzegorzem. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Słuchaj, Grzegorz. W trakcie naszych spotkań grupowych tracimy bardzo dużo czasu przez to, że Ty opowiadasz dużo historii, które nie są związane z tematem. Ostatnio przez 20 minut gadaliśmy o chomikach, a gdy próbowałem zwrócić uwagę na to, że ucieka nam czas, to mnie Jak dla mnie trochę zatracamy to, dlaczego spotykamy się w tej grupie – po to, żeby robić projekt ze studiów, a nie Przez to albo spotkania się przedłużają, a to kosztem naszego wolnego czasu, albo musimy nadrabiać Chciałbym, żebyśmy najpierw skupiali się na kluczowych elementach projektu, które mamy do przegadania i przeanalizowania, a jak starczy nam czasu to rozmawiali o pierdołach. Co Ty na to? 11. INFORMACJA ZWROTNA – OSOBA ZAPOMINALSKA Opis sytuacji: Marcel z Twojego zespołu często nie odpisuje na Twoje maile. Postanawiasz zwrócić mu na to uwagę w trakcie spotkania. Jak powinien wyglądać poprawny komunikat? Fakty: Marcel, zauważyłem, że nie otrzymuję od Ciebie odpowiedzi na maile, który wysyłam do całego zespołu, w których jasno zaznaczam daty, do których należy coś potwierdzić. Od Ciebie nie otrzymałem nigdy takiego potwierdzenia, mimo, że realizacji zadań się Dla mnie to trochę wygląda jakbyś nie przejmował się odpowiadaniem na moje Przez to nie wiem, czy zadanie zostało wykonane i poświęcam dodatkowy czas na sprawdzenie jak to było u Ciebie. Poza tym zaczyna mi się też pojawiać w głowie myśl, czy nie odpowiadasz też na maile od innych, na przykład Oczekiwałbym, że będziesz potwierdzać mi wykonanie zadań tam, gdzie jest to wymagane w wiadomości. Wystarczy nawet krótkie „zrobione”. Czy możemy się tak umówić? Rady na koniec: Jeżeli nie masz wprawy, to przećwicz feedback na sucho lub z kimś. Zwłaszcza jeżeli będziesz dawać go w obcym ktoś Cię zaatakuje słownie, wybuchnie lub zacznie zachowywać się agresywnie – wycofaj się. Twoje bezpieczeństwo jest ważniejsze, niż to, że ktoś zrozumie swoje słyszałeś, że dana osoba jest mściwa i zwrócenie jej uwagi może przekreślić Cię w firmie – odpuść i zastanów się ile jeszcze tam popracujesz i czy będzie Ci ciężko to wytrzymać?Staraj się mówić krótko i zwięźle. W stresie miewamy tendencję do „zagadywania sytuacji” – powtarzania tego samego po kilka razy na różne sposoby, dorzucania niepotrzebnych zdań i zmiękczania całego komunikatu. Pokazujemy wtedy że nie jesteśmy pewni tego co mówimy (co może być wykorzystane przez odbiorcę), wkurzamy te osoby, które od razu rozumieją o co chodzi nadmiernym rozwodzeniem się nad tematem i wreszcie sprawiamy, że cały komunikat może stać się niezrozumiały. Spójrz na przykłady wyżej. Krótko, zwięźle i na temat. Jeżeli nadal nie wiesz w jaki sposób dać komuś informacje zwrotną, to napisz do mnie – możemy razem przeanalizować jak to zrobić. Przeszedłeś już trudną historię z feedbackiem i chcesz podzielić się doświadczeniem z innymi? Napisz i chętnie ją dodamy do tego wpisu! Autor tekstu: Dawid Straszak – team manager, asesor, psycholog biznesu Zrozum sposób w jaki myślisz i działasz BADANIE FRIS: Spójrz na siebie z innej perspektywy. Dowiedz się, w jaki sposób podejmujesz decyzje oraz komunikujesz się z innymi. Dowiedz się więcej
„Misie”), a następnie weryfikują zaproponowane w poprzednim ćwiczeniu pytania – decydują, które z nich mają sens, które powinno się zmodyfikować i jakie pytania dodatkowo warto wprowadzić do wywiadu. Opowiadają, jak zmieniły się ich pytania pod wpływem zapoznania się z tematem i z osobą potencjalnego rozmówcy.
Miałem 11 lat, kiedy usłyszałem o śmierci Jerzego Kukuczki. Do dziś pamiętam ból, jaki wywołała we mnie ta wiadomość. Wywiad z synem legendy Parę dni temu napisała do mnie znajoma. Okazało się, że będzie przeprowadzała telefoniczny wywiad z synem tego wybitnego himalaisty. Od razu pojawiło się kilka problemów: O co można zapytać człowieka, który w wieku 5 lat stracił ojca? Które pytania będą właściwe, a jakie wywołają irytację czy wręcz ból? Jak ustrzec się niepotrzebnego szukania sensacji? Zaczęliśmy się razem nad tym wspólnie zastanawiać. Oto zapis tych zmagań. Jaki jest Wojciech Kukuczka? Zanim zada się pierwsze pytanie, trzeba koniecznie zdobyć jak najwięcej danych o swoim rozmówcy. Im bardziej zagłębimy się w jego życiorys, tym większa szansa, że wywiad okaże się czymś więcej niż tylko zwykłą pogawędką. Nie chodzi tylko o przestudiowanie suchych faktów z życia. Trzeba wziąć pod uwagę także wiek, zainteresowania i cechy charakteru rozmówcy. Gdzie szukać informacji na temat tego, jaki prywatnie jest Wojciech Kukuczka? Najlepiej przeglądając wywiady, których sam do tej pory udzielił. Okazuje się, że analizując reakcje na pytania, czytając niejako między wierszami, można dowiedzieć się naprawdę sporo nawet o zupełnie obcym człowieku. Czy pytać o to, co wszyscy? Kolejny problem to wybór stylu. Można pójść na skróty, utartymi koleinami. Można też, niczym rasowy alpinista, wybrać trudniejszą trasę. Zapytać o coś zupełnie nieoczekiwanego. Najłatwiej, również z punktu widzenia rozmówcy, jest wybrać pierwszą opcję. Tylko czy takie podejście będzie atrakcyjne dla czytelnika? Jest mnóstwo wywiadów pisanych „pod sznurek”, gdzie można domyślić się zarówno pytań, jak i (o zgrozo!) również odpowiedzi. Czy pytać o Jerzego Kukuczkę? Następną kwestią jest to, do jakiego stopnia można zagłębić się w historię życia danego człowieka. Czy pytanie o ojca, który zginął tragicznie, nie będzie niepotrzebnym rozdrapywaniem ran (nawet jeśli od wydarzeń na Lhotse minęło już 29 lat)? Czy zapytać o to, jak to jest żyć w cieniu legendy? Albo czy nadchodzi taki moment, kiedy z tego cienia można w końcu wyjść, by zacząć działać „na własny rachunek”? Czy pytać o sens himalaizmu w czasach PRL-u? Ludzie gór bardzo często słyszą pytanie o sens tego, co robią. Przy okazji Jerzego Kukuczki warto byłoby zahaczyć o ówczesny kontekst, czyli o życie w PRL-u. A konkretnie o to , czy Himalaje nie były dla osób jego pokroju sposobem na ucieczkę od szarej rzeczywistości. A może ojciec Wojciecha nie uciekał wcale przed niczym, tylko w wysokich górach szukał samego siebie? Czy pytać o wydarzenia, którymi żyła ostatnio cała Polska? Czy w dobrym tonie będzie pytanie o Nanga Parbat? Czy nie zostanie odebrane jako słaba zagrywka pod publiczkę i lansowanie się na cudzym nieszczęściu? Czy pytać o motywację współczesnych himalaistów? Na przykład o to, co będzie, kiedy wszystkie szczyty na Ziemi zostaną zdobyte o każdej porze roku i na wszelkie możliwe sposoby? A może to jedno z tych zgranych pytań, które zostały już zadane tysiące razy? Czy można wkładać „kij w mrowisko” dla taniej sensacji? Czy rzucenie tekstu typu „ile szczytów udałoby się zdobyć Europejczykom bez pomocy Szerpów” nie będzie przyznaniem się do (mimo wszystko) niewystarczającej znajomości realiów? Wnioski 1) Wywiady mają to do siebie, że na każde zadane pytanie przypada kilka, a nawet kilkanaście tych niezadanych. 2) Wywiad powinien być atrakcyjny zarówno dla rozmówcy, jak i dla czytelnika. Powinien wywołać rezonans, zmusić do refleksji, zostać w sercu na dłużej (nawet jeśli ma wybitnie rozrywkową formę). Jak łatwo się domyślić, strzały „pod publiczkę” nie mieszczą się w tej kategorii. Są może i efektowne, ale żyją bardzo krótko. 3) Wywiad to fascynująca podróż w głąb drugiego człowieka. Nigdy nie można do końca przewidzieć reakcji rozmówcy. Pozornie niewinne pytanie może uruchomić lawinę emocji. Jakie więc pytania usłyszy Wojciech Kukuczka? Tego dowiecie się już niebawem z bloga Pożałowana Wanda. Zobacz też wpis o sztuce przeprowadzania wywiadów: Jak zrobić wywiad, żeby czytelnika wyrwało z butów? OFERTA: prowadzenie bloga firmowego

Wywiad przeprowadza się zazwyczaj ze znaną z jakichś powodów lub znaczącą ze względu na coś osobą. Jak przygotować się do wywiadu? Jak się przygotować do wywiadu telewizyjnego? Dowiedz się, czego oczekuje od Ciebie dziennikarz. Ustal to bardzo dokładnie. Zadbaj, żeby wywiad był ciekawy.

batton B - Frau Bundeskanzlerin, offen gesagt bin ich baff... Ich wollte ursprünglich mit Ihnen eine Viertelstunde reden und jetzt erfahre ich, dass mir lediglich 5 Minuten zur Verfügung stehen...Merkel - Dann schießen Sie los!B - OK, lassen Sie mich bitte ein Teilchen Ihrer Privatsphere auskratzen... Sie sind ja schließlich der polnischen - In der Tat, aber heute steht Politik im Vordergrund und Privatsachen haben sekundäre Bedeutung. Ein andersmal finden wir die Zeit - OK, wenn Sie es wollen. Man sagt, dass Sie alle Fäden der Weltpolitik in Ihrer Hand halten und sowohl Obama als auch Putin nichts ohne Ihrer Zustimmung machen...M - Es ist ein bisschen übertrieben. Wissen Sie... die beiden Männer sind nur... die Männer und die beiden dürfen nur so viel blasen wie es ihnen erlaubt wird. Sonst kommt es zur Weltkatastrophe. B - Tja... in diesem Zusammenhang möchte ich Sie fragen, ob sich die Polen in die Krise in der Ukraine einmischen sollen. Man fragt aber dabei, ob dies nicht zum Ärger bei Frau Kanzlerin - (nach dem kurzen Lachen) Nö... Sagen Sie bitte Ihren Landsleuten, dass jede Aktivität, die zum Frieden führt, wird von den Deutschen begrüßt. Wenn man nichts tut, dann bleibt man in den Startblöcken - Da haben Sie wohl recht...M - Ihre 5 Minuten sind in diesem Augenblick abgelaufen...

Kto jest najbardziej znaną osobą na świecie 4 Wrzesień 2023 przez Mariana Castillo En un mundo hiperconectado en el que la información fluye rápidamente, resulta intrigante analizar quién ostenta el título de la persona más famosa del mundo.

Krótki wywiad ze znaną osobą Wywiad z Anją Rubik. - Dzień dobry. Czy mogę przeprowadzić z panią krótki wywiad? - Tak. - Czy lubi pani swoją pracę? Bardzo. Chociaż czasami bywa strasznie męcząca, ale jest dla mnie w większości przyjemnością. - Podziwiam panią. Uznaję pani siebie za pracoholika? - Dziękuje. Dużo osób mi o tym mówi. Myślę, że nie (śmiech). Jestem po prostu uparta i jak coś zacznę to muszę skończyć. - Lubi pani wracać do Polski? Bardzo! Jestem chyba patriotyczną osobą. (śmiech) - Czasami nie ma pani dość tego bycia osobą publiczną itp.? - Bywają takie chwile. Z czasem bycie osobą publiczną bardzo mi się nudzi. Minusem jest to, że nie możesz spokojnie wyjść do sklepu (śmiech). - Dziękuje pani za te kilka słów. Do zobaczenia! Pojęcia z polskiego od a do p Aakapit-wcięcie w tekscie,rozpoczynające nową zdarzeń prowadzących do sformułowanie ogólnej myśli(maksyma,sentencja)anafora-środek poetycki,rozpocznanie wersów tym s...

Celebryci w polskiej przestrzeni medialnej i społecznej. Badanie interdyscyplinarne; red. merytoryczna Małgorzata Bulaszewska, Paweł Wieczorek

PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji * - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Prezentowany scenariusz zajęć jest przeznaczony do realizacji na lekcjach języka polskiego w szkole podstawowej. Materiał literacki, z którym pracują uczniowie, to mit "Demeter i Kora".KONSPEKT LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO W KLASIE VTEMAT:Jak przeprowadzić wywiad?KLASA I ETAP KSZTAŁCENIA: V , etap drugiLICZBA JEDNOSTEK LEKCYJNYCH: 2 lekcjeCELE OPERACYJNE I STANDARDY EGZAMINACYJNE Na zajęciach uczeń: pracuje z przeczytanym tekstem literackim ( korzysta z informacji zawartych w haśle słownikowym ( rozumie informacje zawarte w instrukcji ( ) wykonuje polecenia zawarte w instrukcji ( redaguje pytania do wywiadu i poprawnie zapisuje rozmowę ( przeprowadza wywiad współdziała w zespole FORMY PRACY:Zbiorowa, pogadanka, objaśnienie, praca z tekstem, wchodzenie w role, praca w DYDAKTYCZNE:Podręcznik do klasy V „Miedzy nami”, kserokopie artykułów hasłowych ze „Słownika kultury antycznej”, karty pracy z instrukcją „Jak przeprowadzić wywiad”, teksty wywiadów EDUKACYJNE: są elementem realizowanej w klasie V c innowacji pedagogicznej „Edukacja medialna w klasach IV-VI”OCENIE PODLEGAĆ BĘDZIE: aktywne uczestniczenie w lekcji, umiejętność korzystania z instrukcji i wykonywania poleceń w niej zawartych, umiejętność pracy z tekstem (mit „Demeter i Kora”, artykuł hasłowy ze słownika), umiejętność zapisywania rozmowy (dialogu).FORMY OCENY:Nagrodzenie wyróżniających się uczniów „zachętkami” i „motywcami” GWO, umieszczenie redagowanych podczas lekcji tekstów w gazetce szkolnej lub na ściennej gazetce wyrażonej stopniem będzie podlegało zadanie domowe (uczniowie będą musieli wykazać się tu zdobytymi podczas lekcji umiejętnościami).TOK LEKCJII STWORZENIE SYTUACJI DYDAKTYCZNEJ Uczniowie wymieniają poznane wcześniej dziennikarskie formy wypowiedzi (informacja-notatka prasowa, ogłoszenie, zawiadomienie, zaproszenie). Nawiązanie do tematu lekcji – uczniowie odpowiadają na pytanie: „Co to jest wywiad?”II CZĘŚĆ WŁAŚCIWA LEKCJI Rozdanie kart pracy „WYWIAD” (załącznik) – głośne odczytanie przez uczniów i krótkie omówienie pierwszej strony karty pracy – wywiad jako forma wypowiedzi –uczniowie komentują odczytane informacje, podają przykłady powołując się na przeczytane w domu i przyniesione na lekcję wywiady prasowe (dołączą je po lekcji do segregatorów, w których gromadzą przykłady różnych form prasowych). Odwołanie się do znanego już uczniom tekstu mitu „Demeter i Kora”. Chętny uczeń przypomina treść mitu, starając się zawrzeć swoją wypowiedź w kilku zdaniach. Uczniowie odpowiadają na pytanie: „Które z opisanych tam zdarzeń, jest na tyle ciekawe, bulwersujące, sensacyjne, że mogłoby trafić do prasy?” (porwanie Kory, córki Demeter, przez Hadesa, w obecności nimfy Kyane). Wyjaśnienie zadań dla grup: należy przeprowadzić wywiad z wylosowaną przez siebie postacią (Kyane, Kora, Hades, Demeter). Pomocna w tym będzie instrukcja zawarta w karcie pracy. Głośne odczytanie przez uczniów instrukcji „Jak przeprowadzić wywiad?”, wyjaśnienie i skomentowanie (z pomocą nauczyciela) poszczególnych punktów. Przydzielenie pracy – zadaniem każdej z czterech grup jest przeprowadzenie wywiadu z wylosowanym przez siebie bohaterem mitu „Demeter i Kora”. Należy postępować ściśle według instrukcji „Krok po kroku”. Spośród członków każdej z grup zostaje wybrany (drogą losowania lub poprzez wskazanie przez nauczyciela) jeden reprezentant, który wcieli się w przydzieloną postać z mitu. „Bohaterowie” wywiadów usiądą przy osobnym stoliku i przygotują się do swojej roli (w oparciu o tekst mitu, kserokopię artykułu hasłowego ze „Słownika kultury antycznej” i otrzymaną instrukcję – załącznik). Członkom grup nauczyciel poleca, by, wyjątkowo, pominęli punkt trzeci instrukcji, oraz by ograniczyli się do ułożenia 3-4 pytań. Najpierw należy wykonać dwa kolejne polecenia zawarte w instrukcji. Grupy otrzymują kserokopie artykułów hasłowych ze „Słownika kultury antycznej”. Nauczyciel poleca korzystanie z tych informacji oraz pracę z tekstem mitu. „Konferencja prasowa” - reprezentanci grup zadają pytania „aktorom” wg kolejności: Kyane, Kora, Hades, Demeter, notują odpowiedzi swojego rozmówcy. Każdy z członków danej grupy wykonuje swoje notatki – zostaną one potem wykorzystane podczas wspólnego opracowania wywiadu. Po wysłuchaniu wszystkich „aktorów” uczniowie dalej pracują w grupach wykonując kolejne polecenie instrukcji (opracowanie notatek, opatrzenie wywiadu krótkim, jedno-, dwuzdaniowym wstępem i nagłówkiem). „Aktorzy” wracają do swoich grup i pomagają w pracy. Przedstawiciele grup oddają wywiady do autoryzacji. III PODSUMOWANIE Po dokonaniu autoryzacji wywiadów reprezentanci grup odczytują je głośno i oddają nauczycielowi do korekty i publikacji (w gazetce szkolnej lub ściennej, klasowej). Uczniowie wyrażają swoją opinię na temat: „Który wywiad był, twoim zdaniem, najlepszy i dlaczego?” Nauczyciel dokonuje omówienia efektów pracy w grupach, rozdaje „zachętki” i „motywce”. IV ZADANIE DOMOWE Do wyboru: Zapisz wywiad z Narcyzem lub nimfą Echo ( nagłówek, wstęp, pytania i odpowiedzi). Wykorzystaj tekst mitu „Demeter i Kora” i inne źródła. Przygotuj, przeprowadź i zapisz rozmowę – wywiad z wybraną postacią rzeczywistą. Twoje pytania powinny mieć związek z jakimś ciekawym, niezwykłym, a nawet sensacyjnym zdarzeniem (porozmawiaj np. z bratem o jego pierwszym dniu w szkole, z tatą o awansie w pracy, z kolegą o jego sukcesach sportowych, z sąsiadem o zakupie samochodu, itp.) V ZAŁĄCZNIKI Karta pracy „WYWIAD”. Instrukcja dla „aktorów” wcielających się w role bohaterów mitu. Kserokopie artykułów hasłowych ze „Słownika kultury antycznej”.Załącznik 1WYWIAD Wywiad to rozmowa z jakąś osobą, najczęściej znaną, podana do publicznej wywiadu:· prasowy (w formie drukowanej)· radiowy (relacja głosowa)· telewizyjny (relacja głosowo – wizualna)W zależności od celu, jakim kieruje się ktoś, kto przeprowadza wywiad, może on być poświęcony:OSOBIE – przybliżenie odbiorcy znanej postaci, jej osobowości, nakreślenie jej portretu;SPRAWIE – przybliżenie poglądów rozmówcy na jakiś temat, rozstrzygnięcie problemu;OSOBIE I SPRAWIE – połączenie elementów powyższych typów PRZEPROWADZIĆ WYWIADkrok po kroku1. Przygotuj się do wywiadu, zbierz informacje na temat rozmówcy.(źródła: Internet, wywiady, wypowiedzi prasowe, książki, leksykony itp.)2. Przygotuj zestaw Pamiętaj, by Twoje pytania:· były ciekawe i niebanalne;· uwzględniały zainteresowania odbiorców - adresatów Twojego wywiadu;· były tak skonstruowane, by sprowokować (wywołać) dłuższą, wyczerpującą odpowiedź (można się posłużyć pytaniami pomocniczymi).3. Uzgodnij dogodny dla rozmówcy czas i miejsce przeprowadzenia wywiadu, ustal zakres zadawanych pytań (jeśli rozmówca chce się zapoznać z ich treścią, dostarcz mu wcześniej zestaw pytań).4. Przeprowadź rozmowy musi zostać utrwalony w formie notatek, zapisu na taśmie magnetofonowej (dyktafon) czy filmowej. 5. Opracuj zebrany materiał:· przeredaguj zebrane notatki z języka mówionego na język pisany;· nadaj tekstowi odpowiedni kształt ;· poprzedź wywiad krótką informacją o rozmówcy;· nadaj całości ciekawy, przyciągający uwagę Dokonaj autoryzacji – dostarcz swojemu rozmówcy roboczą wersję wywiadu do zatwierdzenia (może on dokonać poprawek, skreśleń).7. Oddaj wywiad do 2INSTRUKCJA DLA AKTORÓWKYANEZa chwilę będziesz odpowiadać na pytania kolegów jako Kyane – świadek porwania. Aby lepiej wcielić się w jej rolę, przejrzyj odpowiednie fragmenty tekstu mitu, przeczytaj też załączoną informację o nimfie Kyane („Słownik kultury antycznej”).Odpowiadając na pytania pamiętaj, że Twoje odpowiedzi powinny być rozbudowane i składać się z przynajmniej dwóch chwilę będziesz odpowiadać na pytania kolegów jako Kora – ofiara porwania. Aby lepiej wcielić się w jej rolę, przejrzyj odpowiednie fragmenty tekstu mitu, przeczytaj też załączoną informację o Korze („Słownik kultury antycznej”).Odpowiadając na pytania pamiętaj, że Twoje odpowiedzi powinny być rozbudowane i składać się z przynajmniej dwóch chwilę będziesz odpowiadać na pytania kolegów jako Hades, bóg - porywacz. Aby lepiej wcielić się w jego rolę, przejrzyj odpowiednie fragmenty tekstu mitu, przeczytaj też załączoną informację o Hadesie („Słownik kultury antycznej”).Odpowiadając na pytania pamiętaj, że Twoje odpowiedzi powinny być rozbudowane i składać się z przynajmniej dwóch chwilę będziesz odpowiadać na pytania kolegów jako Demeter – zrozpaczona matka porwanej. Aby lepiej wcielić się w jej rolę, przejrzyj odpowiednie fragmenty tekstu mitu, przeczytaj też załączoną informację o Demeter („Słownik kultury antycznej”).Odpowiadając na pytania pamiętaj, że Twoje odpowiedzi powinny być rozbudowane i składać się z przynajmniej dwóch zdań. BIBLIOGRAFIA S. Bortnowski, Warsztaty dziennikarskie, wydawnictwo Stentor, Warszawa l. Cieślakowie, Jak to napisać? Poradnik szóstoklasisty”, wydawnictwo Tutor, Toruń Kuziak, S, Rzepczyński, Jak pisać?, wydawnictwo Łuczak, A. Murdzek, Język polski IV. Między nami, GWO, Gdańsk, 2002. A. Łuczak, A. Murdzek, Język polski V. Między nami, GWO, Gdańsk, 2002 Słownik kultury antycznej, red. L. Rzepczyńska, Wiedza Powszechna, Warszawa, Twardak, SP2 SanokUmieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: X Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostępdo serwisu edukacyjnego. zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka

Witold Bagieński, Próba wprowadzenia „nielegała” wywiadu PRL w struktury Solidarności Walczącej za pośrednictwem agenta ze struktur kierowniczych tej organizacji [w:] Solidarność Walcząca 1982–1990: Studia i szkice, red. Sebastian Ligarski, Michał Siedziako, Szczecin–Warszawa 2019, s. 219-246.

Sprawdź jak napisać wywiad, zapoznaj się ze wskazówkami i przykładem wywiadu. Wywiad to ciąg pytań zadawanych przez pewną osobę innej osobie, potem spisywanych lub emitowanych przez radio czy telewizję. Decydując się na wywiad trzeba wiedzieć jaki jest jego powód i cel, a także mieć pomysł na rozmowę. Wskazówki Przed wywiadem należy ustalić jego plan, kolejność i treść pytań, które mają być zadane; Pytania powinny być zadawane od łatwych do coraz trudniejszych, aż do pytań zasadniczych; Spisując wywiad warto odróżnić treść pytań od odpowiedzi, np. stosując kursywę; Po spisaniu należy przekazać wywiad osobie, która go udzieliła do autoryzacji. Może ona wtedy dodać lub uściślić pewne sformułowania. Przykład Jest to fragment wywiadu dla Gazety Wyborczej: Poncyljusz: Kaczyński do Sulejówka. To nadal jest aktualne Programowo jesteśmy jak PiS. W kategoriach merytorycznych między nami a PiS nie ma zasadniczych różnic. Różnimy się w stawianiu akcentówAgnieszka Kublik: Pan jest obrażalski? Paweł Poncyljusz: Chyba nie tak bardzo. Ale nie chciał Pan wystąpić w studiu razem z Januszem Palikotem. – Nie chodzi o obrażalstwo, po prostu każdy z nas idzie swoją drogą wbrew temu, co koledzy z PiS próbują wmówić. Jarosław Kaczyński wasze rozmowy z Palikotem nazywa „haniebnymi konsultacjami”? – A jak należy rozumieć „haniebne konsultacje”? Było moje jedno spotkanie z Palikotem po wakacjach, bo wtedy mówił o badaniach, na podstawie których buduje swój Ruch. Chciałem go zapytać, co z tych badań wynika. A rozmowa z Palikotem sprowadziła się do jego oferty, żebym przyłączył się do jego Ruchu. Absolutnie się nie zgadzam z jego hasłami, więc odmówiłem. I na tym spotkanie się skończyło. A Joanna Kluzik-Rostkowska się z Palikotem „haniebnie konsultowała”? – Z tego co mi mówiła Joanna, była to rozmowa podobna do mojej, była propozycja włączenia się Joanny do Ruchu. I z tego co wiem, tak samo odpowiedziała. Jestem zaskoczony taką oceną Kaczyńskiego, bo to co robi służy Sojuszowi. To, co robił po wyborach, to, co się działo pod Pałacem Prezydenckim spowodowało, że SLD prawdopodobnie wejdzie do koalicji rządowej w 2011 r. Jeszcze trochę będzie walił maczugą w klub Polska Jest Niezależna, a Janusz Palikot dzięki Kaczyńskiemu za chwilę znajdzie się w Sejmie … … Niezależna? – o … Najważniejsza … Tak więc jeśli Jarosław Kaczyński zamierza promować różne ugrupowania i doprowadzić do tego, by znalazły się w Sejmie w następnej kadencji, to robi to bardzo skutecznie. „Skoro ktoś zdradza, to zdradza” – mówi o was Kaczyński. Pana boli taki komentarz prezesa? – Jest lojalność wobec wyborców i wobec partii. Jeśli partia w którymś momencie zaczyna odchodzić od celu, czyli uzyskania władzy i realizacji swojego programu będąc u władzy, to lojalność wobec takiej partii, która nie ma żadnej siły realizować swoich idei, z którymi się zgadzam, jest tępa. Więcej… Komentarze
Temat: Dziennikarskim okiem, czyli jak przeprowadzić wywiad? Czas: 2 jednostki lekcyjne (90 minut) Uczestnicy - uczniowie w wieku 12 lat, grupa 22 osoby Cele lekcji: Uczeń: • Określa, czym jest wywiad (I.1.5) • Układa pytania do wywiadu (III.1.1) • Analizuje sposób zapisu rozmowy (I.1.3) • Wciela się w rolę dziennikarza i rozmówcy (III.1.4) • Formułuje pytania otwarte (III.1

Czy znane osoby rzeczywiście pomagają w promowaniu akcji charytatywnych lub projektów? To głównie zależy od Ciebie! Od tego kogo zaprosisz do współpracy i jak przedstawisz swoje oczekiwania. O czym, zatem, należy pamiętać? Czy warto? Współpraca z osobami publicznymi wymaga czasu i cierpliwości. Nie zawsze dostaniemy odpowiedź na maila w terminie, nie raz usłyszymy w telefonie „zostaw wiadomość”… Ale uważam, że warto nawiązać współpracę ze znanymi osobami przynajmniej z dwóch powodów…Dziennikarze dużo chętniej zainteresują się tematem jeśli będą mogli porozmawiać o akcji charytatywnej lub projekcie ze znaną osobą. Potencjalni odbiorcy naszych komunikatów częściej zwracają uwagę na problem jak mówi o nim ktoś kogo znają np. z telewizji. Jak zbudować taką relację? Najważniejsza kwestia: cel Na początku określ dlaczego w ogóle chcesz poprosić aktorów, dziennikarzy lub sportowców o wsparcie projektu charytatywnego. Gdy znasz już cel współpracy z takimi osobami, warto zrobić sobie listę osób znanych i związanych z tematem, do promowania którego chcesz ich zaprosić. O wsparcie imprezy biegowej poproś sportowców, osoby, o których wiesz, że lubią biegać wyczynowo lub rekreacyjnie. W przypadku akcji charytatywnych wachlarz możliwości kontaktowych jest zdecydowanie większy. Jednak warto dowiedzieć się, kto chętnie angażuje się działania na rzecz potrzebujących lub niepełnosprawnych i aktywnie je wspiera. Zaproszenie do współpracy Najlepiej wysłać je mailem, załączając do niego opis projektu, w formie prezentacji lub zwięzłego tekstu. Pokaż, że warto zaangażować się właśnie w Twój projekt. Nie zapominaj o beneficjentach akcji lub projektu. To ich życiowe historie mają największą moc przekonywania, dlatego bez wahania należy je dołączyć do wiadomości. I bardzo istotna kwestia: jasno określmy o jakie zaangażowanie i w jakim terminie prosimy adresatów wiadomości. Sprecyzuj czy chcesz, aby było to jednorazowe zaangażowanie, np. zrobienie określonego zdjęcia i umieszczenie go na profilu na jednym z portali społecznościowych albo przekazanie wybranego przedmiotu na licytację. Natomiast jeśli oczekujesz dłuższej współpracy i zależy Ci na aktywnym promowaniu projektu w mediach przez znaną osobę (wtedy koniecznie określ daty) napisz o tym otwarcie. To pozwoli zaplanować działania PR w przedsięwzięciu i przede wszystkim uniknąć niekomfortowych i stresujących sytuacji związanych, na przykład, z brakiem czasu tej osoby. Pamiętaj, że dziennikarze, sportowcy, aktorzy i muzycy to bardzo zajęte osoby, więc przygotuj sobie dłuższą niż faktycznie potrzebujesz, listę osób, z którymi będziesz się kontaktować. Standardy dobrej pracy O wszystkich wydarzeniach, na których oczekujesz obecności znanych osób, informuj z wyprzedzeniem. Przesyłaj na bieżąco aktualne informacje dotyczące projektu, zwłaszcza przed umówionym spotkaniem z dziennikarzem. Konsultuj z ambasadorem lub jego managerem tytuły mediów, które chcesz umówić na wywiad. Niezależnie od tego czy osoby publiczne angażują się tylko jeden raz w akcję czy robią to długofalowo zawsze podziękuj. Pokaż co dzięki ich wsparciu udało się zrobić, komu i jak Twoja organizacja mogła pomóc. Jedno słowo dziękuję wypowiedziane lub napisane z wdzięcznością sprawi, że ta sama osoba chętnie wesprze Twoje działania ponownie. To najważniejsze kwestie, o których trzeba pamiętać. Jednak relacje każdy buduje sam, w swoim niepowtarzalnym stylu i do tego bardzo zachęcam.

snJUbA.
  • jsx4f5yq1v.pages.dev/70
  • jsx4f5yq1v.pages.dev/85
  • jsx4f5yq1v.pages.dev/42
  • jsx4f5yq1v.pages.dev/44
  • jsx4f5yq1v.pages.dev/25
  • jsx4f5yq1v.pages.dev/49
  • jsx4f5yq1v.pages.dev/99
  • jsx4f5yq1v.pages.dev/65

    • przykład wywiadu ze znaną osobą